Miałam już przy ostatnich 2 bytnościach na basenie pomysł, żeby wrzucić to na daily, tylko zawsze jakoś zapominałam. Tym razem się udało.
Tym razem też sie udało wrócić do czasówki sprzed „przerwy”. Tak nam ładnie szło do wakacji z tym basenem, człowiek był taki jakiś mocniejszy… Teraz jak w końcu wróciliśmy po wszystkich remontach, wyjazdach, przeziębieniach i kolejnych wyjazdach, jak pokonaliśmy niechciejstwo i wszystkie rzeczy „ważniejsze”, to niby człowiek nadal przepływa ten kilometr kraulem, tylko tak niepostrzeżenie 10 sekund na setkę wolniej 😉
Tym razem udało się dobić do tych gorszych czasów sprzed wakacji, choć to, jak mnie taki basen przemiela zdecydowanie daje znać, że forma jest wybitnie nie ta co wcześniej.
Najtrudniej jest zacząć. Potem się człowiek wkręca i jest fajnie. Ale wyjść ze strefy komfortu gdy nic specjalnie nie uwiera i nie motywuje… no łatwo nie jest 😉
A z basenem mam na dodatek trochę jak z prysznicem:
Przecież ja KOCHAM pływać. Uwielbiam być w wodzie. Nic mnie tak nie relaksuje jak przepłynięcie paru metrów pod nią. A jednak próg wejścia do wody mam wybitnie wysoki. Bez sensu 😉
