Piotr Kaczkowski ostatnio na swoim profilu zamieścił informację, że wraca do Trójki poprowadzić sobotnią audycję. Nostalgicznie mi się zrobiło…
A w ogóle z ciekawostek z życia (ciemniej) blondynki…
Stacje radiowe mają jakieś częstotliwości. Trojka miała przez całe moje życie 99.9Hz. No to nastawiłam tak mniej więcej (wg tego jak było słychać w okolicy „przed stetką) jak widać na zdjęciu, szczęśliwa puściłam pościk na FB, a tu koleżanka lokalna pisze mi, że lepiej by działało jakbym nastawiła na 99.7Hz. Urocze, że żyjąc po dwóch stronach Polski Trójka ma tak podobne częstotliwości 😉 Bo jakoś totalnie mi nie zaklikało, że radio w różnych rejonach kraju działa na innych częstotliwościach. Skoro działało tam gdzie zawsze to nad czym się zastanawiać? 😀
A wracając do meritum – dziwnie było tak słuchać radia z reklamami, jednak człowiek po Spotify, 357 czy Nowym Świecie się trochę rozbestwił. Odzwyczaiłam się od tych wszystkich osób krzyczących, że tam to albo tam tamto jest najlepsze. I wybitnie mi tego nie brakuje.
Ale głosu Pana Piotra z radia zdecydowanie mi brakowało.
Bosz, przecież to były czasy gdy nie było jeszcze tak internetu, żeby ściągnąć płytę w mp3 to komputer chodził przez noc. Nie było fejsbuka, youtube’a i sieci społecznościowych, nie było skąd brać informacji o nowej muzyce – te audycje w radiu to były jedyne okna na świat. Nagrywaliśmy to na kasety, a potem na inne kasety już poszczególne utwory…
Jestem ciekawa, czy przyszłe pokolenia będą miały takie nostalgiczne wspomnienia z tego, co się dzieje teraz. Gdy wszystkiego jest tyle, że nie sposób nadążyć.
Teraz mam polubione piosenki, których nie pamiętam tytułów i nie rozpoznaję wykonawców, wiem tylko, że je znam i lubię. I że jest ich parę tysięcy. Nie da się pamiętać wszystkiego, szczególnie, gdy nie opisuje się już ręcznie kaset, nie trzyma się nośników w dłoni…
Jestem naprawdę ciekawa tego co będzie za kolejne 20 lat…
